Leef! Ga doen…

Ik loop in het bos met een beetje onbestendig gevoel. Het voelt in het bos net als binnen. Warm en geen zuchtje wind. Ik voel dat ik dit nodig heb en begin te wandelen. In het bos is het vreemd, windstil en broeierig warm. Terwijl het nog vroeg in de ochtend is.

Verleden en toekomst

Ik kom op een kruising en daar liggen veren….…heel veel veren. Ik denk gelijk aan een vogel die hier waarschijnlijk aangevallen is door een kat. Het einde van een leven. Hoe symbolisch, precies op een T-kruising. Het kan twee kanten op bedenk ik me terwijl ik naar de veren kijk en vervolgens eerst links het pad in en daarna rechts. Het staat voor mij symbool voor het leven, mijn leven. Mijn verleden en mijn toekomst. Waar ga ik heen? Wat ga ik doen?

Stilte

Ik weet het niet. Eerlijk gezegd heb ik het “hoe dan” nog niet duidelijk voor ogen. Het verlamt mij. Ik ga even op een boomstronk zitten. Ogen dicht, genieten van de rust en de stilte. Stilte om me heen is wat ik soms nodig heb. En is soms best wel een uitdaging. Met een eigen praktijk, twee pubers om me heen, twee hondjes en een relatie op afstand. Het is lastig je aandacht te verdelen én daarbij ook nog stilte en ruimte voor jezelf te vinden. De mensen om mij heen willen allemaal een stukje aandacht van mij. Het lijkt soms alsof ze zich zonder mij niet kunnen vermaken. Is dit zo? Of voel ik het zo?

Beanie en Beertje

Ik kijk naar mijn twee hondjes, Beanie en Beertje. Ze zijn me zo dierbaar. Zij vragen mij eigenlijk nooit iets. Ik vind het heerlijk om met ze te wandelen, iets wat ik in mijn eentje niet zo makkelijk doe. Beertje is al 13 jaar en hoeft niet meer zo nodig zo ver en zo lang te lopen. Beanie is nog een jonkie, net 1 jaar, ze wil niks liever dan spelen en ravotten. Ze vraagt ook aandacht van Beertje door voor haar neus heen en weer te springen. Beertje vindt dat maar niks, kijkt me hulpeloos aan met van die oogjes die zeggen: “haal dat mormel eens uit mijn persoonlijke space”. Af en toe doet ze even lelijk tegen Beanie. Die dan vervolgens denkt “leuk, lekker spelen” en gewoon vrolijk doorgaat.

Net als bij mij bedenk ik me. De mensen om mij heen van wie ik hou springen voor mijn neus heen en weer. Willen spelen, willen aandacht. En ik? Ik vind het soms ook vervelend en doe dan ook lelijk want ik vind rust fijn. Ik kan genieten van mensen die zichzelf vermaken. Dan kan ik ook de dingen doen die ik fijn vind en voel ik me niet zo “verantwoordelijk” of iedereen het naar zijn of haar zin heeft.

Jonge hond

Hoe gek kan het leven lopen. Ik was net als Beanie, een jonge hond, dol op aandacht, altijd heen en weer springen voor iemand zijn neus. Ik had het nodig, voelde mij niet gezien, niet gehoord. Tegenwoordig ben ik net Beertje. Ik hou van rust. Niet te veel drukte om mij heen. Laat mij maar lekker scharrelen. Ik zoek mijn weg. Dat is soms lastig voor de mensen om mij heen. Ik ben anders dan vroeger. Heel eerlijk…..ik ben moe van al dat springen en aandacht vragen. Tijd voor nieuwe veren met nieuwe kleuren!

Hoe dan?

Ik wil verder de diepte in bij mezelf. Nog meer voelen, dat vind ik soms lastig, voelen, verbinden. Terwijl ik op mijn boomstronk zit stel ik de vraag: “hoe dan?”. Ik krijg als antwoord: “leef, ga doen!”. Ik weet nog niet precies wat ik dan moet gaan doen. Maar het wordt mij duidelijk. Ik mag er op vertrouwen dat het vanzelf duidelijk wordt. Nog zo eentje, loslaten en vertrouwen. Best lastig wanneer je graag controle hebt over iets. Wat overigens niet bestaat en dat weet ik best.

Groeien

Deze wandeling voelt als een ui. Een ui heeft meerdere lagen. Wanneer je begint met persoonlijke ontwikkeling kom je ook verschillende lagen in jezelf tegen. En de afgelopen weken ben ik bezig met de volgende laag van mijn ui. En dat is niet altijd makkelijk en doet soms een beetje pijn. Maar is wel nodig om te groeien! De veren die ik tegenkwam op mijn pad staan voor mij symbool voor mijn oude ik met al haar veren. Ik heb ze afgedaan. Ik mag mijn ware zelf steeds meer laten zien en nieuwe veren laten groeien in allerlei prachtige kleuren. My true colors….

Hoe cool is dat?